รายงานเรื่องคำสุภาพ

บทที่ 1

บทนำ

แนวคิดที่มาและความสำคัญ

เนื่องจากคณะผู้จัดทำได้แลเห็นว่าปัจจุบันนั้นเราพูดจากันโดยทั่วไปไม่ค่อยสุภาพถ้อยคำต่างๆไม่ค่อยเหมาะสมคณะผู้จัดทำจึงได้เลือกที่จะศึกษาค้นคว้าเรื่องคำสุภาพถ้าหากคำใดไม่ควรเราจึงจำเป็นจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงให้เหมาะสมการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำต่างๆให้เหมาะสมเราเรียกว่า “คำสุภาพ”คณะผู้จัดทำจึงเลือกศึกษาเรื่องนี้และเพื่อให้ผู้ที่สนใจเกิดความรู้ความเข้าใจในคำสุภาพมากยิ่งขึ้น

วัตถุประสงค์

1.เพื่อใช้คำพูดคำจาที่สุภาพและเหมาะสม

2.เพื่อให้ผู้คนตระหนักถึงการพูดที่สุภาพ

3.เพื่อสร้างมิตรภาพที่ดีระหว่างเพื่อนมนุษย์

ระยะเวลาและสถานที่ดำเนินงาน

รายงานเรื่อง คำสุภาพ ใช้ระยะเวลาในการศึกษาค้นคว้าตั้งแต่วันที่ 20 เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2556 ถึงวันที่15เดือนมกราคมคม พ.ศ. 2557

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1.มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับคำสุภาพ

2.ใช้คำพูดที่สุภาพกับบุคคลต่างๆ

3.นำคำสุภาพไปใช้ให้ถูกกาลเทศะ

4.เกิดความสามัคคีระหว่างหมู่คณะ

บทที่ 2

เอกสารที่เกี่ยวข้อง

รายงานเรื่องคำสุภาพผู้จัดทำได้มีการศึกษาเอกสารที่เกี่ยวข้องดังนี้

1.คู่มือภาษาไทยและ O-NET

2.http://offto.net/bigW/

3.หนังสือเรียนภาษาไทย ม.4

คำสุภาพหมายถึงคำที่ใช้ให้ถูกต้องตามกาลเทศะและบุคคลได้ยินแล้วน่าฟังชวนฟังเป็นถ้อยคำที่เหมาะสม

ลักษณะคำสุภาพคือคำที่ไม่เป็นคำหยาบหรือคำด่า      และไม่เป็นคำแสลงหรือคำคะนอง และไม่เป็นคำภาษาต่างประเทศ

ตัวอย่างคำสุภาพ

คำสามัญ	คำสุภาพ
กล้วยไข่	กล้วยเปลือกบาง
พริกขี้หนู	พริกเม็ดเล็ก
ต้นตำแย	ต้นอเนกคุณ
ฟักทอง	ฟักเหลือง
ถั่วงอก	ถั่วเพาะ
ดอกขี้เหล็ก	ดอกเหล็ก
ผักกระเฉด	ผักรู้นอน
ผักตบ	ผักสามหาว
ผักบุ้ง	ผักทอดยอด
มะเขือยาว	มะเขืองาช้าง
ควาย	กระบือ
ปลาช่อน	ปลาหาง
ปลาสลิด	ปลาใบไม้
คำสามัญ	คำสุภาพ
ลิง	วานร
วัว	โค
สัตว์ออกลูก	สัตว์ตกลูก
อีกา	กา,นกกา
กิน	รับประทาน
เกือก	รองเท้า
ขี้	อุจจาระ
ผัว	สามี
เมีย	ภรรยา
ตีน	เท้า
ขนมใส่ไส้	ขนมสอดไส้
ขนมขี้หนู	ขนมทราย
ขนมจีน	ขนมเส้น
ขนมตาล	ขนมทองฟู
ขนมเทียน	ขนมบัวสาว
ปลาไหล	ปลายาว
หมา	สุนัข
หมู	สุกร
อ้วก	อาเจียน
ช้าง	คชสาร
แมว	วิฬาร์
เต่า	จิตรจุล
ปลิง	ชัลลุกา
หนู	มูสิกะ
ม้า	พาชี
แมลงวัน	มักขิกา
งู	สัปปะ
หมาจิ้งจอก	ศฤคาล
ต้นทองหลาง	ต้นปริฉัตร
ต้นทองกวาว	ต้นปริชาต
คำสามัญ	คำสุภาพ
ต้นพุงดอ	ต้นหนามรอบข้อ
ขี้กลาก	โรคกลาก
ขี้เกลื้อน	โรคเกลื้อน
ขี้ดิน	มูลดิน
ขี้ตืด	ตระหนี่
จับไข้	เป็นไข้
ตากแดด	ผึ่งแดด
ต้นจันทน์แดง	ต้นรัตจันทร์
เยี่ยว	ปัสสาวะ
หอยอีรม	หอยนางรม
หัวปลี	ปลีกกล้วย
หมอตำแย	ผดุงครรภ์
ผลไม้	ลูกไม้
แตงโม	ผลอุลิด
มะม่วง	ผลอัมผวา
ตะลิงปลิง	ผลมูลละมั่ง
กรอกไห	ใส่ไห
ใส่กรง	ขังกรง
ใส่กลอน	ขังกลอน
ใส่ยุ้ง	ขึ้นยุ้ง
สัตว์สี่เท้า	จตุบท
ถั่วดำต้มหวาน	จรกาลงสรง
ใส่ตรวน	จองจำ
ดอกซ่อนชู้	ดอกซ่อนกลิ่น
ดอกผักบุ้ง	ดอกทอดยอด
ดอกอีนูน	ดอกนางนูน
ดอกนมสวรรค์	ดอกพนมสวรรค์
ดอกยี่หุบ	ดอกมณฑาขาว
ดอกมะลิ	ดอกมัลลิกา
ดอกผักตบ	ดอกสามหาว
คำสามัญ	คำสุภาพ
สัตว์สองเท้า	ทวิบท
อ้วน	ทรงพ่วงพี
ใส่ยา	ทายา
นก	ทิชากร
กลางวัน	ทิพา

บทที่ 3

วิธีดำเนินการ

รายงานเรื่องคำสุภาพผู้จัดทำได้ดำเนินการดังนี้

วิธีดำเนินการ

รายงานเรื่องคำสุภาพมีวิธีดำเนินการศึกษาค้นคว้าดังนี้

1.ผู้ศึกษานำเสนอหัวข้อโครงงานต่ออาจารย์ที่ปรึกษาเพื่อขอคำแนะนำและกำหนดขอบเขตในการทำโครงงาน

2.ผู้ศึกษาร่วมกันประชุมวางแผนวิเคราะห์ตามวัตถุประสงค์ของโครงงาน

3.ผู้ศึกษาร่วมกันค้นคว้าจากหนังสือต่างๆดังนี้หนังสือเรียนหนังสือพิมพ์สื่อต่างๆและจากอินเทอร์เน็ต

4.ศึกษาและเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นขั้นตอนของการเก็บรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับโครงงานเพื่อมาวิเคราะห์และสรุปเนื้อหาที่สำคัญที่จะนำมาจัดการโครงงาน

5.นำเสนอผลงานต่ออาจารย์ที่ปรึกษาเพื่อรายงานผลการดำเนินงาน

6.จัดทำคู่มือเพื่อใช้สำหรับศึกษาและรายงานต่ออาจารย์ที่ปรึกษา

บทที่ 4

ผลการดำเนินการ

รายงานเรื่องคำสุภาพมีผลการดำเนินงานดังนี้

ผลการดำเนินการ

คำสุภาพคือคำที่ใช้ให้ถูกต้องตามกาลเทศะและบุคคลได้ยินแล้วน่าฟังชวนฟังเป็นถ้อยคำที่เหมาะสม

ลักษณะคำสุภาพคือคำที่ไม่เป็นคำหยาบหรือคำด่า      ไม่เป็นคำแสลงหรือคำคะนองและไม่เป็นคำภาษาต่างประเทศ

ตัวอย่างเช่น

คำสามัญ	คำสุภาพ
กล้วยไข่	กล้วยเปลือกบาง
พริกขี้หนู	พริกเม็ดเล็ก
ฟักทอง	ฟักเหลือง
ถั่วงอก	ถั่วเพาะ
ดอกขี้เหล็ก	ดอกเหล็ก
ผักกระเฉด	ผักรู้นอน
ผักตบ	ผักสามหาว
คำสามัญ	คำสุภาพ
ผักบุ้ง	ผักรู้นอน
มะเขือยาว	มะเขืองาช้าง
หัวปลี	ปลีกล้วย

ผู้ศึกษาเข้าใจและสามารถเผยแพร่คำสุภาพได้อย่างเหมาะสม

ผู้ศึกษาสามารถใช้คำพูดที่ถูกกาลเทศะถูกสถานที่บุคคลและวันเวลาได้อย่างเหมาะสม

ผู้ศึกษาใช้คำพูดที่เหมาะสมและสามารถสร้างมิตรภาพที่ดีระหว่างเพื่อนมนุษย์

บทที่ 5

สรุปอภิปรายผลและข้อเสนอแนะ

รายงานเรื่องคำสุภาพสามารถสรุปและอภิปรายผลการดำเนินการดังนี้

จากที่คณะผู้จัดทำได้มีความสนใจศึกษาคำสุภาพตามวัตถุประสงค์คือเพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับคำสุภาพ  และสามารถเผยแพร่คำสุภาพได้อย่างเหมาะสมและจากการศึกษาค้นคว้าจากหนังสือต่างๆเช่น หนังสือ O-NET  หนังสือเรียนภาษาไทย ม.4  ซึ่งพบว่าคำสุภาพมีจำนวนมากสามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างเหมาะสมและถูกกาลเทศะสถานที่และวันเวลาต่างๆ

อภิปรายผล

จากการศึกษาค้นคว้าโครงงานเรื่องคำสุภาพ

คำสุภาพหมายถึงคำที่ใช้ให้ถูกต้องตามกาลเทศะและบุคคล      ได้ยินแล้วน่าฟัง   ชวนฟัง  เป็นถ้อยคำที่เหมาะสม

ลักษณะคำสุภาพคือไม่เป็นคำหยาบหรือคำด่าไม่เป็นคำแสลงหรือคำคะนองและไม่เป็นคำภาษาต่างประเทศ

ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ

1.มีความรู้เกี่ยวกับคำสุภาพ

2.มีความเข้าใจเกี่ยวกับการนำคำสุภาพมาใช้ให้เหมาะสม

3.เกิดความสามัคคีภายในกลุ่ม

ข้อเสนอแนะ

1.เนื่องจากคำสุภาพมีมากมายควรศึกษาเพิ่มเติมจากหนังสือภาษาไทยต่างๆได้อีกมากมาย

2.สามารถสืบค้นได้จากทางเว็บไซด์ http://offto.net/bigW/ เพิ่มเติมได้

3.นำคำสุภาพไปจัดทำสื่ออิเล็กทรอนิกส์เพื่อศึกษาต่อไป

บรรณานุกรม

บรรณานุกรม

ภาสกรเกิดอ่อนและคณะ.หลักภาษาและการใช้ภาษา ม.4. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ:บริษัท  ไทยร่มเกล้าจำกัด, มปป.

วิเชียรเกษประทุม.คู่มือภาษาไทยและ O-NET. กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์เพิ่มทรัพย์การพิมพ์, ธันวาคม 2553.

www. http://offto.net/bigW/